In 1872 veranderde de maritieme geschiedenis van Hellevoetsluis en het Kanaal door Voorne voorgoed door de opening van de Nieuwe Waterweg. Terwijl Rotterdam zich ontvouwde als de nieuwe maritieme hotspot, werd Hellevoetsluis langzaam vergeten. De eens bruisende havenstad zag haar scheepvaartverkeer afnemen, en de welvaart van de lokale bevolking begon te tanen.
De bloeiende bedrijvigheid die afhankelijk was van de scheepvaart verdween als sneeuw voor de zon. De haven van Hellevoetsluis, eens een bruisend handelscentrum, verloor haar glans en economische vitaliteit. Alleen de Marine en de Marinewerf bleven overeind, maar de eens zo prominente loodsdiensten zagen hun activiteiten gestaag afnemen.
De traditionele loodskotters, die decennia lang de haven van Hellevoetsluis bevolkten, werden langzaam een vergeten gezicht. Kort na de eeuwwisseling waren ze nog steeds aanwezig aan de Westkade, maar hun aanwezigheid vervaagde in de schaduw van de opkomende maritieme macht van Rotterdam.
Hoewel de Nieuwe Waterweg de toekomst van Rotterdam vormgaf, blijft de historische impact op Hellevoetsluis en het Kanaal door Voorne tastbaar. De herinnering aan de eens zo levendige scheepvaartroute vervaagt langzaam, maar de geschiedenis blijft geworteld in de veranderende maritieme dynamiek van Nederland.